Bigoreksja jest w najprostszym możliwym ujęciu niespecyficznym zaburzeniem odżywiania, które dotyka w zdecydowanej większości mężczyzn. Chorobę można również definiować, jako obsesję na punkcie własnego ciała. Cierpi na nią około 10% kulturystów.
Jakie są najczęstsze przyczyny bigoreksji?
Należy mieć świadomość, że wpływ na omawiane zaburzenie mają czynniki społeczne. Warto wśród nich wymienić podziw dla wysportowanego ciała, wzrost popularności kulturystki, wpływ mediów społecznościowych lansujący umięśnionych mężczyzn, oczekiwanie posiadania wyrzeźbionego ciała, a także przywiązywanie dużej uwagi do wyglądu zewnętrznego. Koniecznie trzeba zdawać sobie sprawę, że obecnie mamy do dyspozycji bardzo małą liczbę danych dotyczących innych źródeł, które mogłyby się przyczynić do wystąpienia omawianej choroby. Bigoreksja w różnych literaturach bardzo często związana jest z czynnikami środowiskowymi oraz psychologicznymi.
Jakie są objawy bigoreksji?
Godny uwagi jest fakt, że objawy bigoreksji nie tylko ujawniają się w codziennym życiu, ale również systematyczne determinują codzienne funkcjonowanie danej osoby. Po czym dokładnie można poznać, że określony mężczyzna popadł lub popada w bigoreksję? Będzie przede wszystkim skupiał praktycznie całą uwagę na swoim wyglądzie. Ponadto mnóstwo czasu będzie poświęcane na obserwację własnego ciała, czy badanie ilości tkanki mięśniowej oraz tłuszczowej. Osoby chorujące na bigoreksję wszystkie swoje obowiązki podporządkowują planowi treningowemu i ćwiczeniom. Pozostałe obszary życia są przez nich zaniedbywane. Nie tylko unikają ekspozycji swojego ciała, ale również niekomfortowo czują się w sytuacjach, w których ich wygląd mógłby zostać poddany ocenie osób trzecich. Należy mieć świadomość, że objawy omawianej bigoreksji zaczynają się bardzo niewinnie. Oznacza to tym samym, że bardzo trudnym zadaniem będzie wychwycenie pojawienia się zaburzenia we wczesnym stadium.
Dlaczego bigoreksja może być niebezpieczna?
Jak zostało już wspomniane wcześniej, trudnym zadaniem jest rozpoznanie bigoreksji we wczesnym stadium. Zaburzenia mogą bowiem nie wzbudzać żadnego niepokoju u osób chorych, a także ich najbliższego otoczenia. Jest to spowodowane przede wszystkim tym, że w świecie kulturystyki panuje pewnego rodzaju kult umięśnionej sylwetki. Warto wiedzieć, że osoby, którym bardzo zależy na bardzo dobrze zbudowanej sylwetce, są święcie przekonane o tym, że dzięki temu dbają o swoje zdrowie. Nie można zapomnieć, że o tym fakcie jest przekonane także najbliższe środowisko osoby chorej. Koncentruje się ono tylko na korzystnych aspektach sytuacji. Znajomi nie dostrzegają tego, że dana osoba przez obsesję na punkcie własnego ciała zaczyna popadać w skrajności.
Jakie są zagrożenia związane z bigoreksją?
Koniecznie trzeba zdawać sobie sprawę, że omawiana bigoreksja może bardzo negatywnie oddziaływać nie tylko na zdrowie, ale również zaburzać codzienne funkcjonowanie. W najprostszym możliwym ujęciu niebezpieczeństwo będzie polegało na tym, że osoba chora będzie stosowała coraz bardziej restrykcyjną dietę. Nie tylko stanie się ona monotematyczna, ale również będzie ukierunkowana przede wszystkim na przyspieszenie procesu związanego z przyrostem masy mięśniowej. W rezultacie może ona przyczynić się na nadwyżki lub niedoboru określonych składników. Ogromnym zagrożeniem mogą być sterydy anaboliczne. Osoby chore na bigoreksje chcą z ich pomocą budować tkankę mięśniową. należy pamiętać, że bardzo negatywnie oddziałują one na pracę różnych narządów i układów. Mogą doprowadzić do zwiększenia ryzyka atrofii jąder i ginekomastii, pojawienia się trądziku czy zwiększyć ryzyko podwyższenia poziomu cholesterolu. Nie wszyscy wiedzą, że zbyt gwałtowne odstawienie wspomnianych sterydów anabolicznych może przyczynić się do depresji. W leczeniu bigoreksji istotne znaczenie będzie odgrywała współpraca psychoterapeuty i dietetyka, a w skrajnych przypadkach nawet psychiatry. W trakcie leczenia psycholog pracuje z osobą chorą nie tylko nad uzależnieniem, ale również obsesją na punkcie własnego ciała.